ولايت فقيه
15. ولايت فقيه به معناى حاكميّت مجتهد جامع‌الشرايط در عصر غيبت است و شعبه‌اى است از ولايت ائمه‌ى اطهار (عليهم السلام) كه همان ولايت رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) مى‌باشد.

اطاعت از ولىّ فقيه
16. در مسائل مربوط به اداره کشور اسلامى و امورى که به عموم مسلمين ارتباط دارد، نظر ولىّ امر مسلمين بايد اطاعت شود. ولى در مسائل فردى محض، هر مکلفى بايد از مرجع تقليد خودش پيروى نمايد.

عدم اعتقاد به ولايت فقيه
17. عدم اعتقاد به ولايت مطلقه فقيه، اعم از اين که بر اثر اجتهاد باشد يا تقليد، موجب ارتداد و خروج از اسلام نيست.

اجراى حدود در زمان غيبت
18. اجراى حدود در زمان غيبت واجب است، و ولايت بر آن مختص ولىّ امر مسلمين مى‌‌باشد.